Hovawart

De Hovawart is een oud Duits ras dat, zoals vele van soortgelijke afkomst, niet voor een bepaald doel was gefokt. Hij was en is een trouwe gezelschapshond en beschermer van huis en hof.

Lichaamsbeweging

Normale, regelmatige lichaamsbeweging.

Uiterlijke verzorging

Een regelmatige borstelbeurt.

Voeding

Als Chesapeake Bay Retriever.

Oorsprong en geschiedenis

De Hovawart was reeds tijdens de middeleeuwen een populaire gezelschapshond in Duitsland. Feitelijk betekent de naam Hovawart; huiswacht. Wat formaat betreft lijkt hij op de Kuvasz, wat uiterlijk betreft op een grote Collie. Het ras is een tijd in de vergetelheid geraakt, maar na de Eerste Wereldoorlog werden de exemplaren die men nog kon vinden gekruist met Leonbergers en Newfoundlanders om het eens befaamde ras voort te zetten.

RASPUNTEN

Algemene verschijning. Een robuuste, middelzware werkhond, sterk en zeer goed bestand tegen slecht weer, een hardloper en een springer, dapper, oplettend en snel reagerend. Het is een prima waakhond. Geslachten duidelijk te onderscheiden. Zijn geluid is diep, vol en krachtig.

Kleur. Zwart met bruin (enkele witte haren toegestaan) blond (waarbij een donkere tint de voorkeur heft). Ogen, neus en nagels in een kleur die overeenkomt met de basistint van de vacht, echter niet te licht.

Hoofd. Krachtig, met een breed, gewelfd voorhoofd. De snuit is recht en niet te lang of te kort. De maximale snuitlengte moet gelijk zijn aan de afstand tussen de achterhoofdsknobbel en de stop. Strakke lippen, welgevormde snuit. Een krachtig, scharend gebit.

Staart. Reikt tot voorbij het spronggewricht, maar niet tot aan de grond. Goed bevederd, in rust laag gedragen en hoog indien de hond opgewonden is.

Voeten. Geen Hubertusklauwen. Harde voetzolen onder de voorvoeten.