Teckel
De Teckel of Dashond werd in zijn geboorteland Duitsland gefokt voor de jacht op dassen. Wat men nodig had was een kortbenige hond met een goede reuk, die moedig was en kon graven –een eigenschap die en onopgevoede Teckel in uw tuin zal demonstreren.
Er worden nog steeds Teckels voor de jacht gefokt en deze zullen een vijand groter dan zijzelf, bijvoorbeeld een das, dapper aanvallen. Ook zullen ze hun baas tot in het uiterste verdedigen. Tegenwoordig worden ze echter hoofdzakelijk als gezelschapshond gebruikt. Ten opzichte van onbekenden kunnen onopgevoede exemplaren weleens wat agressief zijn, maar voor hun baas zijn ze aanhankelijk en vrolijk. Ondanks hun korte benen kunnen ze elke afstand afleggen die u maar wenst. Voor hun grootte blaffen ze luid en het zijn uitstekende waakhonden.
Formaat
Langharig: gemiddeld gewicht voor een reu ruim 8 kg en voor een teef nog geen 8 kg. Kortharig: reuen niet zwaarder dan 11 kg, teven niet meer dan 10,5 kg. Ruwharig: reuen 9-10 kg en teven 8-9 kg.
Lichaamsbeweging
Regelmatige beweging is belangrijk, want de neiging om aan te komen moet worden tegengegaan. Dit betekent nog niet dat u 15 km met uw hond moet gaan lopen: aanbevolen worden korte, talrijke wandelingen en los ravotten in een goed omheinde tuin.
Uiterlijke verzorging
De vacht van de Teckel is gemakkelijk in een goede conditie te houden. De kortharige vacht vraagt slechts enkele minuten per dag verzorging met de glanshandschoen en een zachte doek. Voor de lang –en de ruwharige gebruikt u een harde borstel en een kam.
Gezondheidzorg
Vanwege zijn lange rug en korte benen kan de Teckel last van zijn rugwervels krijgen. Iedereen die een overigens gezonde jonge hond met verlammingsverschijnselen heeft gezien, erkent de noodzaak het gewicht van zijn huisdier op het juiste peil te houden en te voorkomen dat het meubels op en af springt. De medische behandeling varieert van injecties met cortisone tot een operatie; sommige eigenaars zweren bij een orthopedist! Dit ras heeft aanleg voor tandsteen.
Voeding
Aanbevolen wordt 300 gram vlees, aangevuld met een gelijke hoeveelheid hondenbrood; of 1,1/2 kopje volledig hondenvoer, vermengd met ¾ kopje warm of koud water. Als vuistregel voor een volwassen hond kan men hanteren: circa 25 gram voedsel voor elke 500 gram dat het dier weegt, waarvan de helft tot driekwart als vlees moet worden gegeven.
Oorsprong en geschiedenis
De Teckel is gefokt als jachthond voor de dassenjacht. Bekend is dat het ras reeds voor de 16de eeuw bestond en is afgeleid van de oudste Duitse jachthondenrassen, zoals de Bibarhund. Toten in 1888 de Duitse rasvereniging werd opgericht, bestond slecht een variëteit, de Kortharige Teckel, waarvan de gerimpelde voeten, toen een raskenmerk, nu vrijwel zijn uitgefokt. Tegenwoordig kent men drie variëteiten, met van elk en dwergvorm: de Kortharige, de Ruwharige en de Langharige, de Ruwharige en de Langharige Teckel. De Draadharige ontstond door kruising met de Schotse Dandie Dinmont en andere Terriërs, de Langharige door kruising van de Gladharige met de Cocker Spaniel en een oude Duitse Jachthond, de Stoberhund.