Italiaans Windhondje

Het Italiaanse Windhondje is de perfecte dwergwindhond, een sierlijk huisdier. Het heeft echter veel beweging nodig en moet dagelijks flink kunnen hollen.

Formaat

Het meest gewenste gewicht is 2,7-3,6 kg; niet zwaarder dan 4, 5 kg.

Lichaamsbeweging

Zeker geen hond om de gehele dag binnen te houden. Alleen bij voldoende beweging doet hij het goed. Hij past zich echter goed aan het stadsleven aan, mits er voldoende met hem wordt gewandeld en hij ook geregeld los kan rennen.

Uiterlijke verzorging

Het Italiaans Windhondje behoeft men slechts geregeld met een doek af te wrijven. Dit ras heeft het echter snel koud, haat wind en regen en heeft een dekje nodig. Het gebit dient goed verzorgd te worden: geregeld tandsteen laten verwijderen.

Voeding

Circa 200 gram bikvlees, aangevuld met een gelijke hoeveelheid hondenbrood; of 1-1,1/2 kopje droogvoer; volledig hondenvoer, vermengd met een ½ kopje warm of koud water per kopje voedsel.

Oorsprong en geschiedenis

Men neemt aan dat gehoorzame, gemakkelijk te trainen ras afstamt van de in de graven van de farao’s afgebeelde windhonden. Het bestaat echter al eeuwenlang in zijn huidige vorm en dankt zijn naam aan zijn grote populariteit in Italië in de 16de eeuw. Het was een geliefd ras van koningin Victoria, die tijdens haar lange regeringsperiode zo vele kleine gezelschapshonden populair heeft gemaakt. Helaas werd enig bloed van de English Toy Terriër in het ras gebracht in een poging het eigen karakter geheel bedorven en pas in vrij recente tijd slaagde men er in Engeland weer in door importen uit Italië het Italiaanse Windhondje zijn karakteristieke kenmerken terug te geven.

RASPUNTEN

Algemeen uiterlijk. Miniatuur Greyhound; over het geheel slanker en van een ideale fijnheid en sierlijkheid wat vorm, symmetrie en beweging betreft.

Kleur. Erkende kleuren: alle tinten Isabel, wit, crème, leigrijs, zwart en Isabel met wit.

Kop en schedel. Schedel lang, plat en smal; snuit zeer fijn; lang gedragen.

Voeten. Lang, hazenvoeten.